Έτσι όπως υποστηρίζει μιλώντας στα ΝΕΑ ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ιδιοκτητών Ακινήτων (ΠΟΜΙΔΑ) Στράτος Παραδιάς, προϊούσης της ολοκλήρωσης του Κτηματολογίου, το Δημόσιο θα μπει καπέλο ως συνιδιοκτήτης των αδήλωτων χιλιοστών του οικοπέδου σε χιλιάδες πολυκατοικίες σε όλη τη χώρα, με δικαίωμα συμμετοχής στις Γενικές Συνελεύσεις και εμπλοκή του στις τυχόν τροποποιήσεις των κανονισμών…
Σύμφωνα με τον πρόεδρο της ΠΟΜΙΔΑ «κατά τις προηγούμενες δικαετίες, υπήρχε πάντοτε η προσδοκία για αύξηση του συντελεστή δόμησης, γι’ αυτό και όταν ανεγειρόταν ένα κτίριο ο οικοπεδούχος ή ο κατασκευαστής διατηρούσαν ένα ποσοστό συνιδιοκτησίας προκειμένου να το αποδώσουν στους μελλοντικούς ορόφους (δικαίωμα υψούν).
Ωστόσο η νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας ήταν αντίθετη με οποιαδήποτε αύξηση των υπαρχόντων συντελεστών δόμησης και παράλληλα σε πολλές περιοχές οι ήδη εξαντλημένοι συντελεστές δόμησης μειώθηκαν δραματικά.
Έτσι όπως εξηγεί ο κ. Παραβιάς «το προαναφερόμενο ποσοστό συνιδιοκτησίας, το οποίο ουσιαστικά χαρακτηρίζεται τμήμα του οικοπέδου με εξαντλημένο συντελεστή δόμησης, έγινε όχι μόνο άνευ οποιαδήποτε αξίας, εκτός από την περίπτωση μελλοντικής κατεδάφισης ολόκληρης της οικοδομής, αλλά φορολογείται στον ΕΝΦΙΑ και στις λοιπές φορολογίες κεφαλαίου ως περιουσιακό στοιχείο».
Γι’ αυτό προκειμένου να αποφύγουν τη σχετική φορολογία και τις γραφειοκρατικές διατυπώσεις που συνεπάγεται η καταχώρηση των δικαιωμάτων τους αυτών οι περισσότεροι από τους ιδιοκτήτες τέτοιων ποσοστών συνιδιοκτησίας δεν τα έχουν δηλώσεις στο Κτηματολόγιο, πολλοί τα διέγραψαν και από το Ε9, με αποτέλεσμα αυτά να φαίνονται ως «αγνώστου ιδιοκτήτη», ενώ αναμένεται να περιέλθουν στο Δημόσιο, το οποίο έτσι θα καταστεί συνιδιοκτήτης αυτών των αδήλωτων ποσοστών σε όλη τη χώρα.
Στον αέρα και θέσεις πάρκινγκ
Πρόβλημα ωστόσο υπάρχει και με χιλιάδες θέσεις πάρκινγκ σε πιλοτές πολυκατοικιών που έχουν χτιστεί στις δεκαετίες του ’70 και του ’80 αλλά και του ’90 γιατί όπως υποστηρίζουν από την ΠΟΜΙΔΑ, το Κτηματολόγιο απορρίπτει τις δηλώσεις του.
Πρόκειται για θέσεις στάθμευσης στον ανοιχτό χώρο της πιλοτής που έχουν τα δικά τους χιλιοστά, ακόμα και αν δημιουργήθηκαν και μεταβιβάστηκαν σε χρόνο που αυτό επιτρεπόταν χωρίς κανέναν περιορισμό. Αυτές οι θέσεις δεν μπορούν να καταγραφούν στο Κτηματολόγιο εάν προηγουμένως δεν επιλυθεί το πρόβλημα της εγκυρότητάς τους.
Επί της ουσίας αυτές οι θέσεις βρίσκονται στον αέρα. Αποτέλεσμα είναι οι ιδιοκτήτες να χάνουν ένα συχνά σημαντικό περιουσιακό στοιχείο ενώ το έχουν πληρώσει.