Πηγή: https://www.bankingnews.gr
Ο πρόεδρος της Federal Reserve, Jerome Powell, δήλωσε την Παρασκευή ότι η κεντρική τράπεζα έχει «άνευ όρων» ευθύνη να μειώσει τον πληθωρισμό και εξέφρασε τη βεβαιότητα ότι «θα το κάνει».
Αλλά ένα έγγραφο που κυκλοφόρησε στην ίδια σύνοδο κορυφής του Jackson Hole, στο Ουαϊόμινγκ, όπου μίλησε ο Powell, υποδηλώνει ότι οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής δεν μπορούν να κάνουν τη δουλειά μόνοι τους και στην πραγματικότητα θα μπορούσαν να κάνουν τα πράγματα χειρότερα με επιθετικές αυξήσεις επιτοκίων.
Στην παρούσα περίπτωση, ο πληθωρισμός οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στις δημοσιονομικές δαπάνες, οι οποίες αυξήθηκαν ως απάντηση στην κρίση του Covid, και η απλή αύξηση των επιτοκίων δεν θα είναι αρκετή για να τον μειώσει.
Αυτό μάλιστα αναφέρουνοι ερευνητές Francesco Bianchi του Πανεπιστημίου Johns Hopkins και Leonardo Melosi της Fed του Σικάγο.
«Οι πρόσφατες δημοσιονομικές παρεμβάσεις ως απάντηση στην πανδημία του Covid έχουν αλλάξει τις πεποιθήσεις του ιδιωτικού τομέα για το δημοσιονομικό πλαίσιο, επιταχύνοντας την ανάκαμψη αλλά και καθορίζοντας μια αύξηση του δημοσιονομικού πληθωρισμού», ανέφεραν οι συγγραφείς.
«Αυτή η αύξηση του πληθωρισμού δεν θα μπορούσε να είχε αποτραπεί με απλή αυστηροποίηση της νομισματικής πολιτικής».
Η Fed, λοιπόν, μπορεί να μειώσει τον πληθωρισμό «μόνο όταν το δημόσιο χρέος μπορεί να σταθεροποιηθεί επιτυχώς με αξιόπιστα μελλοντικά δημοσιονομικά σχέδια», πρόσθεσαν.
Το έγγραφο προτείνει ότι χωρίς περιορισμούς στις δημοσιονομικές δαπάνες, οι αυξήσεις επιτοκίων θα κάνουν το κόστος του χρέους πιο ακριβό και θα αυξήσουν τις προσδοκίες για τον πληθωρισμό.
Οι προσδοκίες έχουν σημασία
Στην ομιλία του στο Jackson Hole, ο Powell είπε ότι οι τρεις βασικές αρχές που τροφοδοτούν τις τρέχουσες απόψεις του είναι ότι η Fed είναι κυρίως υπεύθυνη για τις σταθερές τιμές, οι προσδοκίες του κοινού είναι κρίσιμες και η κεντρική τράπεζα δεν μπορεί να υποχωρήσει από την πορεία που έχει χαράξει προς χαμηλότερες τιμές.
Οι Bianchi και Melosi όμως υποστηρίζουν ότι μια δέσμευση από τη Fed απλά δεν αρκεί, αν και συμφωνούν στην πτυχή των προσδοκιών.
Αντίθετα, λένε ότι τα υψηλά επίπεδα ομοσπονδιακού χρέους και οι συνεχείς αυξήσεις δαπανών από την κυβέρνηση, βοηθούν στην τροφοδότηση της κοινής αντίληψης ότι ο πληθωρισμός θα παραμείνει υψηλός.
Το Κογκρέσο ξόδεψε περίπου 4,5 τρισ. δολάρια σε προγράμματα που σχετίζονται με τον Covid, σύμφωνα με το USAspending.gov.
Αυτές οι δαπάνες είχαν ως αποτέλεσμα δημοσιονομικό έλλειμμα 3,1 τρισ. δολαρίων το 2020, έλλειμμα 2,8 τρισ. δολαρίων το 2021 και έλλειμμα 726 δισ. δολαρίων κατά τους πρώτους 10 μήνες του δημοσιονομικού 2022.
Ως εκ τούτου, το ομοσπονδιακό χρέος τρέχει περίπου στο 123% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος — ελαφρώς χαμηλότερο από το ρεκόρ 128% το 2020 που είχε πληγεί από τον Covid, αλλά εξακολουθεί να είναι πολύ πάνω από τουλάχιστον το 1946, αμέσως μετά την έκρηξη δαπανών του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου.
«Όταν οι δημοσιονομικές ανισορροπίες είναι μεγάλες και η δημοσιονομική αξιοπιστία μειώνεται, μπορεί να γίνει όλο και πιο δύσκολο για τη νομισματική αρχή (στην περίπτωση αυτή τη Fed) να σταθεροποιήσει τον πληθωρισμό γύρω από τον επιθυμητό στόχο της», σύμφωνα με την έρευνα.
Επιπλέον, η έρευνα διαπίστωσε ότι εάν η Fed συνεχίσει την πορεία της για αύξηση των επιτοκίων, θα μπορούσε να κάνει τα πράγματα χειρότερα.
Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι τα υψηλότερα επιτόκια σημαίνουν ότι το δημόσιο χρέος των 30,8 τρισ. δολαρίων γίνεται πιο δαπανηρό στη χρηματοδότηση.
Καθώς η Fed αύξησε τα επιτόκια αναφοράς κατά 2,25 ποσοστιαίες μονάδες φέτος, τα επιτόκια του Δημοσίου έχουν εκτοξευθεί στα ύψη.
Το δεύτερο τρίμηνο, οι τόκοι που καταβλήθηκαν για το συνολικό χρέος έφτασαν στο ρεκόρ των 599 δισ. δολαρίων με εποχικά προσαρμοσμένο ετήσιο επιτόκιο, σύμφωνα με στοιχεία της Federal Reserve.
«Ένας φαύλος κύκλος»
Το έγγραφο που παρουσιάστηκε στο Jackson Hole προειδοποίησε ότι χωρίς αυστηρότερες δημοσιονομικές πολιτικές, «θα προκύψει ένας φαύλος κύκλος αυξανόμενων ονομαστικών επιτοκίων, αύξησης του πληθωρισμού, οικονομικής στασιμότητας και αύξησης του χρέους».
Στις παρατηρήσεις του, ο Powell είπε ότι η Fed κάνει ό,τι μπορεί για να αποφύγει ένα σενάριο παρόμοιο με τις δεκαετίες του 1960 και του ’70, όταν η αύξηση των κρατικών δαπανών σε συνδυασμό με μια Fed απρόθυμη να διατηρήσει υψηλότερα επιτόκια οδήγησε σε χρόνια στασιμοπληθωρισμού – ή σε αργή ανάπτυξη και άνοδο του πληθωρισμού.
Αυτή η κατάσταση παρέμεινε έως ότου ο τότε πρόεδρος της Fed, Paul Volcker, οδήγησε μια σειρά από ακραίες αυξήσεις επιτοκίων που τελικά οδήγησαν την οικονομία σε βαθιά ύφεση και βοήθησαν να τιθασευτεί ο πληθωρισμός για τα επόμενα 40 χρόνια.
«Θα επιμείνουν οι συνεχιζόμενες πληθωριστικές πιέσεις όπως τις δεκαετίες του 1960 και του 1970;
Η μελέτη υπογραμμίζει τον κίνδυνο ότι ένα παρόμοιο επίμονο μοτίβο πληθωρισμού μπορεί να χαρακτηρίζει τα επόμενα χρόνια», έγραψαν οι Bianchi και Melosi.
Πρόσθεσαν ότι «ο κίνδυνος επίμονου υψηλού πληθωρισμού που βιώνει σήμερα η οικονομία των ΗΠΑ φαίνεται να εξηγείται περισσότερο από τον ανησυχητικό συνδυασμό του μεγάλου δημόσιου χρέους και την αποδυνάμωση της αξιοπιστίας του δημοσιονομικού πλαισίου».
«Έτσι, η συνταγή που χρησιμοποιήθηκε για να νικηθεί ο μεγάλος πληθωρισμός στις αρχές της δεκαετίας του 1980 μπορεί να μην είναι αποτελεσματική σήμερα», είπαν.
Ο πληθωρισμός υποχώρησε κάπως τον Ιούλιο, κυρίως χάρη στην πτώση των τιμών της βενζίνης.
Ωστόσο, υπήρχαν ενδείξεις ότι εξαπλώθηκε στην οικονομία, ιδιαίτερα στο κόστος των τροφίμων και των ενοικίων.
Κατά το παρελθόν έτος, ο δείκτης τιμών καταναλωτή αυξήθηκε με ρυθμό 8,5%.
Οι εκτιμήσεις των αναλυτών της αγοράς
Ωστόσο, πολλοί οικονομολόγοι αναμένουν ότι αρκετοί παράγοντες θα συνωμοτήσουν για να μειώσουν τον πληθωρισμό, βοηθώντας τη Fed να κάνει τη δουλειά της.
«Τα περιθώρια θα μειωθούν και αυτό θα ασκήσει ισχυρή πτωτική πίεση στον πληθωρισμό.
Εάν ο πληθωρισμός πέσει ταχύτερα από ό,τι αναμένει η Fed τους επόμενους μήνες – αυτή είναι η βασική μας περίπτωση – η Fed θα μπορεί να αναπνέει πιο εύκολα», έγραψε ο Ian Shepherdson, επικεφαλής οικονομολόγος της Pantheon Macroeconomics.
Ο Ed Yardeni της Yardeni Research είπε ότι ο Powell δεν αναγνώρισε στην ομιλία του τον ρόλο που είχαν οι αυξήσεις της Fed και η αντιστροφή του προγράμματος αγοράς περιουσιακών στοιχείων της στην ενίσχυση του δολαρίου και στην επιβράδυνση της οικονομίας.
Το δολάριο έφτασε τη Δευτέρα στο υψηλότερο επίπεδο των τελευταίων σχεδόν 20 ετών σε σύγκριση με ένα καλάθι ομοτίμων του.
«Έτσι [ο Powell] μπορεί σύντομα να μετανιώσει που στράφηκε προς μια πιο αυστηρή στάση στο Τζάκσον Χόουλ, κάτι που σύντομα μπορεί να τον αναγκάσει να στραφεί ξανά προς μια πιο ήπια στάση», έγραψε ο Yardeni.
Ωστόσο, η έρευνα των Bianchi-Melosi υπογράμμισε ότι θα χρειαστεί κάτι περισσότερο από μια δέσμευση για την αύξηση των επιτοκίων για τη μείωση του πληθωρισμού.
Επέκτειναν το επιχείρημα για να συμπεριλάβει την ερώτηση τι θα γινόταν αν η Fed είχε αρχίσει τη σύσφιξη νωρίτερα, αφού πέρασε μεγάλο μέρος του 2021 απορρίπτοντας τον πληθωρισμό ως «παροδικό» και δεν δικαιολογούσε μια απάντηση πολιτικής;
«Η αύξηση των επιτοκίων, από μόνη της, δεν θα είχε αποτρέψει την πρόσφατη άνοδο του πληθωρισμού, δεδομένου ότι [ένα μεγάλο] μέρος της αύξησης οφειλόταν σε μια αλλαγή στο αντιληπτό μείγμα πολιτικής», έγραψαν.
«Στην πραγματικότητα, η αύξηση των επιτοκίων χωρίς την κατάλληλη δημοσιονομική στήριξη θα μπορούσε να οδηγήσει σε δημοσιονομικό στασιμοπληθωρισμό.
Αντίθετα, η κατάκτηση του πληθωρισμού μετά την πανδημία απαιτεί αμοιβαία συνεπείς νομισματικές και δημοσιονομικές πολιτικές που παρέχουν μια σαφή διαδρομή τόσο για τον επιθυμητό ρυθμό πληθωρισμού όσο και για τη βιωσιμότητα του χρέους».