Πηγή : https://www.taxheaven.gr
Κωνσταντίνος Ιωαν. Νιφορόπουλος
Ορκωτός ελεγκτής λογιστής
Επιστημονικός Συνεργάτης Taxheaven
Περιεχόμενα
1. Η αναγκαιότητα της ανάλυσης των οικονομικών δεδομένων, η «αντίληψη» του επιχειρηματία και ο ρόλος του Λογιστή
2. Πηγές στοιχείων που αναλύονται
3. Η «αναξιοπιστία» των λογιστικών στοιχείων και η προσαρμογή τους
4. Τα κυριότερα λογιστικά μεγέθη – Ανάλυση Οικονομικών Καταστάσεων – Αριθμοδείκτες – Παράδειγμα
5. Η Ετήσια Έκθεση Διαχείρισης ως ευκαιρία ανάλυσης της επιχείρησης
6. Φορολογικός Σχεδιασμός και κίνδυνοι
7. Η Δύναμη της Πληροφορίας στην διαδικασία λήψης αποφάσεων, η συμμετοχή του Λογιστή και επακόλουθα η αναβάθμιση του ρόλου του
1. Η αναγκαιότητα της ανάλυσης των οικονομικών δεδομένων, η «αντίληψη» του επιχειρηματία και ο ρόλος του Λογιστή
Ένα από τα «μόνιμα» παράπονα των λογιστών είναι ο ρόλος που του αναγνωρίζει η «Επιχειρηματική Κοινότητα», στην επιχείρηση.
Το άρθρο αυτό (μετά την οδυνηρή περιπέτεια των φετινών φορολογικών δηλώσεων, η οποία κατά βάση, έχει την ίδια παράμετρο, αυτή δηλαδή, της «μη αναγνώρισης του ρόλου των Λογιστών») , θέλει να «αναμοχλεύσει» το θέμα: «Τι πρέπει να γίνεται μετά τις Φορολογικές Δηλώσεις, πως πρέπει να αναλύσουμε τις «Οικονομικές Καταστάσεις», πως θα τις παρουσιάσουμε και τι θα συζητήσουμε (εφόσον αυτή θέλει) με την διοίκηση της επιχείρησης
• Οι κυριότερες λειτουργίες της λογιστικής
Θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι:
α) Η Μέτρηση των Αποτελεσμάτων μιας περιόδου και της χρηματοοικονομικής θέσης της επιχείρησης (Οικονομικές Καταστάσεις).
β) Ο Υπολογισμός των φορολογικών υποχρεώσεων. (Φορολογικές Δηλώσεις)
γ) Η Ανάλυση των οικονομικών δεδομένων
δ) Ο Έλεγχος της Διαχείρισης.
ε) Η Σύγκριση & η Αξιολόγηση των Οικονομικών μεγεθών διαχρονικά στην ίδια την επιχείρηση και σε σύγκριση με άλλες ομοειδείς επιχειρήσεις
στ) Η Πρόβλεψη των μελλοντικών αποδόσεων
ζ) Η Λήψη αποφάσεων με βάση πληροφορίες, που η λογιστική παρέχει.
• Τι γίνεται στην Ελλάδα και ιδιαίτερα στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις
Το μέγεθος, η οργάνωση, η «κουλτούρα» της Διοίκησης και ο Λογιστής, είναι καθοριστικοί παράγοντες, για το ποιες από τις ανωτέρω λειτουργίες επιτελεί η Λογιστική σε μια επιχείρηση.
Στην πλειονότητα των Ελληνικών επιχειρήσεων, η Λογιστική εξυπηρετεί μόνο τις περιπτώσεις (α) [εφόσον συντάσσονται] και (β)
• Τι πρέπει να γίνει και ποιος πρέπει να είναι ο ρόλος του Λογιστή
Όταν το μέγεθος, η οργάνωση, η «κουλτούρα» της Διοίκησης, δεν βοηθούν τότε είναι δύσκολο στο Λογιστή να «επιβάλει» και την εκτέλεση των άλλων ή των άλλων ή έστω των περισσότερων λειτουργιών.
Σίγουρα όμως μια τέτοια προσπάθεια θα σήμαινε σε αρκετές περιπτώσεις και «αναβάθμιση»/ενίσχυση του ρόλου του Λογιστή στην επιχείρηση, κάτι που θεωρητικά είναι το «ζητούμενο» εκ μέρους του και εκ μέρους των Συλλόγων του.
Αυτό θα επιφέρει και αύξηση των αμοιβών του Λογιστή;
Αρχικά μάλλον όχι, αλλά θέτει «βάση», για αύξηση της αμοιβής και αναγνώριση του ρόλου του.
Λένε πολλοί συνάδελφοι ότι το μόνο που ενδιαφέρει τον επιχειρηματία και ιδιαίτερα τον «μικρομεσαίο» (όχι ότι τον «μεγάλο» δεν τον ενδιαφέρει αυτό, αλλά συγχρόνως τον ενδιαφέρουν και αρκετά άλλα) , είναι η πληρωμή μειωμένων φόρων. Καταρχήν θα συμφωνήσω, αλλά αν δοθούν και άλλες «αναλύσεις και πληροφορίες», αλλά και εντοπισμός «σημείων κινδύνων και ευκαιριών» και ποιόν δεν θα ενδιέφερε; Αφού αυτά αποτελούν στοιχεία που μπορούν να αξιοποιηθούν για την αύξηση ή την διατήρηση των Κερδών της Επιχείρησης.
• Μετά ή πριν τις Φορολογικές Δηλώσεις
Φυσικά η ανάλυση πρέπει να γίνεται πριν την οριστικοποίηση του Ισολογισμού και των Αποτελεσμάτων Χρήσης και πριν από τις Φορολογικές Δηλώσεις, ώστε να εντοπιστούν και να διορθωθούν τυχόν λάθη. Η παρουσίαση και η συζήτηση με την διοίκηση μπορεί να γίνει και μετά την υποβολή των Φορολογικών Δηλώσεων, καθώς μέχρι τότε υπάρχει μεγάλη στενότητα χρόνου.
Στο παρόν άρθρο, δίνουμε μια «απλοποιημένη», αλλά νομίζω ουσιαστική και πρακτική εφαρμογή, την οποία ο κάθε συνάδελφος μπορεί να εμπλουτίσει/τροποποιήσει, ανάλογα με την συγκεκριμένη επιχείρηση.
2. Πηγές στοιχείων που αναλύονται
Η κύρια πηγή είναι οι Οικονομικές Καταστάσεις (Ισολογισμός, Αποτελέσματα Χρήσης και Ταμειακές Ροές (αν συντάσσονται) και σε επιχειρήσεις που δεν συντάσσουν Οικονομικές Καταστάσεις, οι Φορολογικές Δηλώσεις (Έντυπο Ε3 και έντυπο Ν) και φυσικά η δυνατότητα που υπάρχει στην σημερινή εποχή της «μηχανογραφικής επεξεργασίας», του λογιστικού «Ημερολογίου». Επίσης και άλλα αρχεία θα φανούν χρήσιμα, όπως η Μισθοδοσία, οι λογιστικές καρτέλες Αποθήκης, το Μητρώο Παγίων, κ.λπ.
3. Η «αναξιοπιστία» των λογιστικών στοιχείων και η προσαρμογή τους
Όλοι γνωρίζουμε ότι σε μια επιχείρηση είναι αναγκαίο να γίνουν διαφόρων φύσεων «προσαρμογές», ώστε τα οικονομικά μεγέθη να αναπροσαρμόζονται στην «πραγματική» τους διάσταση.
Συνηθισμένες αιτίες αναγκαιότητας τέτοιων προσαρμογών είναι:
α) Η μη λογιστική καταγραφή εξόδων. Γεγονός που κυρίως φαίνεται από την λογιστική αύξηση του Ταμείου και των Δοσοληπτικών Λογαριασμών.
β) Η μη λογιστική καταγραφή εσόδων. Γεγονός που κυρίως φαίνεται από την «συνέχιση» της λειτουργίας «ζημιογόνων» ή σχεδόν «ζημιογόνων» (αφού υπολογίσουμε και την αμοιβή του επιχειρηματία) επιχειρήσεων.
γ) Η επιλογή της καταγραφής της αμοιβής απασχόλησης όχι ως έξοδο αλλά ως «μέρισμα/συμμετοχή» στα κέρδη. Ούτως ή άλλως στις ατομικές και προσωπικές επιχειρήσεις, αυτό είναι μονόδρομος. Ή και το αντίθετο, άτομα που δεν εργάζονται για την επιχείρηση να μισθοδοτούνται απ΄ αυτή (συνήθως συγγενείς του επιχειρηματία)
δ) Η λογιστική καταγραφή εσόδων και εξόδων στην επιχείρηση, που δεν ανήκουν ουσιαστικά σ΄ αυτήν (συνήθως «τιμολόγια ευκολίας»).
ε) Οι «Δημιουργικοί» λογιστικοί χειρισμοί με σκοπό την μείωση ή την αύξηση του Αποτελέσματος, για λόγους Φορολογίας, Δανεισμού ή Συνεταίρων (π.χ: μειωμένος ή αυξημένος, σε σχέση με τα λογιστικά πρότυπα, υπολογισμός αποσβέσεων, αποθεμάτων, επισφαλειών, παγιοποίηση εξόδων, μεταβατικών λογαριασμών).
στ) Οι παρατηρήσεις/σημειώσεις στην Έκθεση των Ορκωτών λογιστών, εφόσον η επιχείρηση ελέγχεται από αυτούς.
Στο βαθμό που αυτά είναι γνωστά, πρέπει να αναπροσαρμόζονται στις Οικονομικές Καταστάσεις, οι οποίες πρόκειται να αναλυθούν και να εξαχθούν συμπεράσματα.
Βασικά στοιχεία τα οποία φανερώνουν ότι υπάρχουν, κάποια από τα προηγούμενα είναι το «Μεγάλο υπόλοιπο Ταμείου», οι «Δοσοληπτικοί Λογαριασμοί», η σημαντική και ανεξήγητη μεταβολή των υπολοίπων των λογαριασμών ή των αριθμοδεικτών, από την μια χρήση στην άλλη, κ.λπ .
Άρα πρέπει να διερευνηθεί η ύπαρξη τέτοιων περιπτώσεων, η «προσαρμογή» των μεγεθών στην πραγματικότητα και η ανάλυση να γίνει με βάση τις «αναπροσαρμοσμένες» Οικονομικές Καταστάσεις.
4. Τα κυριότερα λογιστικά μεγέθη – Ανάλυση Οικονομικών Καταστάσεων – Αριθμοδείκτες – Παράδειγμα
Αν μας δίναν τον ελάχιστο χρόνο, για να μελετήσουμε τις «Οικονομικές Καταστάσεις» μιας επιχείρησης, θα εστιάζαμε κυρίως στα εξής μεγέθη:
Πωλήσεις – Μικτό Κέρδος – Καθαρό Κέρδος προ και μετά φόρων
Ίδια Κεφάλαια –Πάγια – Αποθέματα – Χρηματικά Διαθέσιμα – Δανεισμό, κ.λπ
Και πάλι αυτά ξεκομμένα από τα άλλα μεγέθη, δεν δίνουν ολοκληρωμένη εικόνα και πρέπει να συνδυαστούν με άλλα μεγέθη (αριθμοδείκτες), μερικούς από τους οποίους θα δούμε κατωτέρω.
Κατά την άποψή μου το πρώτο και βασικό ερώτημα στην ανάλυση των Οικονομικών Καταστάσεων είναι: «Γιατί μεταβλήθηκε το Αποτέλεσμα σε σχέση με την προηγούμενη χρήση»
Η αναλυτική απάντηση έχει, με βάση το επόμενο παράδειγμα, ως εξής:
Α. Κατάσταση Αποτελεσμάτων
(Πίνακας 1)
Επισημάνσεις
• Στην τελευταία στήλη «Επηρεασμός του Αποτελέσματος», φαίνεται η μεταβολή του κάθε στοιχείου της «Κατάστασης Αποτελεσμάτων», οι οποίες συμψηφιστικά δίνουν την μεταβολή του Αποτελέσματος (- 34.122,50). Συνδυάζεται με την ανάλυση στο «Α3. Ανάλυση εξόδων κατ΄ είδος»
• Α/Α 1: Πρέπει να γίνει αιτιολόγηση της πτώσης του Κύκλου Εργασιών και να αναλυθούν τα αντίστοιχα στοιχεία, του πρώτου εξαμήνου του επόμενου έτους.
• Α/Α 4: Πρέπει να γίνει αιτιολόγηση της αύξησης του Μικτού κέρδους και αν αυτό έχει συνάφεια με την πτώση του Κύκλου Εργασιών.
• Α/Α 5: Πρέπει να γίνει διερεύνηση/αιτιολόγηση της μείωσης των «Λοιπών Εσόδων».
•……………………….
Α1. Η Απεικόνιση των Αποτελεσμάτων στο έντυπο Ε3
(Πίνακας 2α)
(Πίνακας 2β)
Επισήμανση
Το έντυπο Ε3, μπορεί να χρησιμοποιηθεί στην περίπτωση, κατά την οποία δεν συντάσσεται «Κατάσταση Αποτελεσμάτων», αλλά και επιβοηθητικά.
Α2. Πωλήσεις και Μικτό Κέρδος
Τα μεγέθη αυτά είναι από τα πλέον σημαντικά και οι αναλύσεις των Πωλήσεων ανά Πελάτη και του Μικτού Κέρδους ανά Πελάτη (εφόσον είναι εφικτό), είναι πολύ σημαντικές.
Σε περίπτωση δυνατότητας τέτοιων αναλύσεων, πρέπει να γίνεται σύγκριση με την προηγούμενη χρήση και διερεύνηση των Οικονομικών Καταστάσεων των Πελατών, που παρουσίασαν μεταβολή.
Επίσης η Κοστολόγηση την διαμόρφωση ενός αξιόπιστου κοστολογικού συστήματος (κυρίως στην Παράγωγή και στην Παροχή υπηρεσιών) και συνεπακόλουθα η Τιμολογιακή πολιτική είναι ένα πολύ σημαντικό στοιχείο στην πορεία της επιχείρησης.
Α3. Ανάλυση εξόδων κατ΄ είδος
Δεύτερο βήμα στην ανάλυση είναι ο εντοπισμός των αποκλίσεων, είτε σε απόλυτα ποσά, είτε σε ποσοστό.
Εκτός των αποκλίσεων που αναφέρονται στους ανωτέρους πίνακες, η απόκλιση κατ’ είδος εξόδων, έχει ως εξής:
(Πίνακας 3)
Επισημάνσεις
• Πρέπει να γίνει διερεύνηση/αιτιολόγηση της αύξησης/μείωσης των λογαριασμών (Κωδ. 60, κωδ. 64.10).
•……………………….
Α4. Το EBITDA
Το EBITDA είναι τα αρχικά του Earnings Before Interest, Tax, Depreciation, and Amortization δηλαδή τα κέρδη μίας επιχείρησης πριν αφαιρεθούν τόκοι, φόροι, και απόσβεση και είναι ένα ευρέως χρησιμοποιούμενο μέτρο της βασικής εταιρικής κερδοφορίας και χρησιμοποιείται από οικονομικούς αναλυτές, επενδυτές και τράπεζες.
Το EBITDA αξιολογεί την εταιρική κερδοφορία αφού αφαιρεθούν οι παράγοντες εκείνοι στους οποίους έχουν διακριτική ευχέρεια οι ιδιοκτήτες των επιχειρήσεων, όπως είναι: η χρηματοδότηση χρέους, η κεφαλαιακή διάρθρωση, οι μέθοδοι απόσβεσης και οι φόροι (σε κάποιο βαθμό)
(Πίνακας 4)
Α5. Το «Νεκρό Σημείο» (break even point)
Το «Νεκρό Σημείο» είναι το απαραίτητο επίπεδο πωλήσεων ώστε τα έσοδα μιας εταιρείας να είναι ίσα με το συνολικό της κόστος – ή αλλιώς, το σημείο καμπής στο οποίο μια εταιρεία αρχίζει να παράγει κέρδη.
Η διεξαγωγή μιας ανάλυσης του νεκρού σημείου είναι απαραίτητη προϋπόθεση για τον κατάλληλο καθορισμό τιμών, τον καθορισμό σαφών και λογικών στόχων πωλήσεων και τον εντοπισμό αδυναμιών στην τρέχουσα κατάσταση του επιχειρηματικού μοντέλου που θα μπορούσαν να ωφεληθούν από βελτιώσεις (π.χ. αύξηση πωλήσεων, περιορισμός εξόδων, κ.λπ).
Ο υπολογισμός του «Νεκρού Σημείου» πρέπει να γίνεται σε επίπεδο εμπορεύματος/προϊόντος/υπηρεσίας, ώστε να αξιολογηθεί, εάν η προσθήκη ενός συγκεκριμένου εμπορεύματος/προϊόντος/υπηρεσίας, θα ήταν οικονομικά βιώσιμη ή αντίστοιχα κάποιο εμπόρευμα/προϊόν/υπηρεσία, είναι «κάτω» από το «Νεκρό Σημείο».
Κατωτέρω γίνεται μια «απλοποιημένη προσέγγιση» του «Νεκρού Σημείου»:
(Πίνακας 5)
Β. Ισολογισμός – ΕΜΠΟΡΙΚΗ Α.Ε
Β1. Ενεργητικό
(Πίνακας 6)
Επισημάνσεις
• Α/Α 18: Πρέπει να γίνει διερεύνηση/αιτιολόγηση της αύξησης των εμπορικών απαιτήσεων και να αναλυθούν τα αντίστοιχα στοιχεία, του πρώτου εξαμήνου του επόμενου έτους.
• Α/Α 19: Πρέπει να γίνει διερεύνηση/αιτιολόγηση της αύξησης των Λοιπών απαιτήσεων και να αναλυθούν τα αντίστοιχα στοιχεία, του πρώτου εξαμήνου του επόμενου έτους.
• ………………………
Β2. Παθητικό
(Πίνακας 7)
Επισημάνσεις
• Α/Α 18: Πρέπει να γίνει διερεύνηση/αιτιολόγηση της μείωσης των εμπορικών υποχρεώσεων και να αναλυθούν τα αντίστοιχα στοιχεία, του πρώτου εξαμήνου του επόμενου έτους.
Γ. Πίνακας Παγίων
(Πίνακας 8)
Δ. Τραπεζικός Δανεισμός
(Πίνακας 9)
Επισημάνσεις
• Σημείο κινδύνων:
α) Η εταιρεία έχει υψηλό τραπεζικό δανεισμό, σε σχέση με το τζίρο της και
β) Υπάρχει σημαντική αύξηση των επιτοκίων.
• Ιδιαίτερη προσοχή χρειάζεται στην περίπτωση ύπαρξης μακροπρόθεσμων δανείων, τα οποία απαιτούν την κάλυψη συγκεκριμένων χρηματοοικονομικών Δεικτών.
Ε. Ταμειακές Ροές – «Κατάσταση Χρηματοροών»
(Πίνακας 10)
Επισημάνσεις
• Η «Κατάσταση Χρηματοροών», παρότι είναι υποχρεωτική μόνο για τις «μεγάλες οντότητες», σύμφωνα με τα Ε.Λ.Π., εντούτοις είναι πολύ χρήσιμη για την μελέτη και ανάλυση των «Οικονομικών Καταστάσεων» και μικρότερων οντοτήτων.
• Ιδιαίτερο σημείο επισήμανσης είναι το γεγονός ότι: Ενώ τα Κέρδη μετά φόρων της εταιρείας ανέρχονται σε ευρώ 141.295,00, τα «Χρηματοροές από λειτουργικές δραστηριότητες» ανέρχονται μόνο σε ευρώ 57.027,50 (α/α 17) και οι λόγοι εξηγούνται στις επιμέρους μεταβολές (α/α 9-16)
Ε. Αριθμοδείκτες
Οι αριθμοδείκτες ή χρηματοοικονομικοί δείκτες (financial ratio ή accounting ratio) είναι το πηλίκο μεταξύ επιλεγμένων αριθμητικών τιμών που λαμβάνονται από τις οικονομικές καταστάσεις μιας επιχείρησης.
Ένας αριθμοδείκτης παριστάνεται συνήθως είτε με τη μορφή πηλίκου κάποιων μεγεθών είτε με τη μορφή ποσοστού.
Οι αριθμοδείκτες είναι σχέσεις μεταξύ μεγεθών, λογιστικής ή στατιστικής προελεύσεως, που καταρτίζονται με σκοπό τον προσδιορισμό της πραγματικής θέσεως ή της αποδοτικότητας των διάφορων τμημάτων ή ολόκληρων τομέων της οικονομικής μονάδας και, σε τελική ανάλυση, της πραγματικής καταστάσεως ολόκληρης της οικονομικής μονάδας ή και γενικότερα του κλάδου στον οποίο ανήκει η μονάδα αυτή.
Με τους αριθμοδείκτες προσδιορίζεται η σχέση μεταξύ βασικών επιχειρηματικών μεγεθών, διευκολύνεται η επιχειρηματική δράση και επεξηγούνται τα αποτελέσματα που προκύπτουν απ’ αυτή. Με το σύστημα των αριθμοδεικτών προσδιορίζεται, επίσης, ο βαθμός αποδόσεως των διάφορων δραστηριοτήτων της οικονομικής μονάδας, με σκοπό την ορθολογικότερη εκμετάλλευση των μέσων δράσεώς της.
Η συσχέτιση βασικών μεγεθών από τη θέση και τη δραστηριότητα των οικονομικών μονάδων και ο προσδιορισμός των αριθμοδεικτών, που γίνεται με βάση τα μεγέθη αυτά, οδηγεί στη δημιουργία μιας πυραμίδας, στην κορυφή της οποίας βρίσκεται ο δείκτης.
(Δείτε περισσότερα: https://www.taxheaven.gr/pagesdata/logsxedio/1_deiktes.htm)
Σ΄ αυτήν την ηλεκτρονική διεύθυνση, μπορείτε να βρείτε και πολλές επεξηγήσεις, για τους αριθμοδείκτες.
Εκτός των αριθμοδεικτών που αναφέρονται στους ανωτέρους πίνακες, άλλοι αριθμοδείκτες, έχουν ως εξής:
(Πίνακας 11)
Επισημάνσεις
• Πρόβλημα η πολύ μικρή κάλυψη της αξίας των Παγίων Στοιχείων με Ίδια και Μακροπρόθεσμα Κεφάλαια.
• Ικανοποιητικό επίπεδο των αριθμοδεικτών (β.Απόδοσης & Αποδοτικότητας)
• Μεγάλη διαφορά μεταξύ των ημερών της διδόμενης και λαμβανόμενης πίστωσης (Θετικό κατ΄ αρχήν με κίνδυνο όμως οι συνθήκες της αγοράς να μειώσουν την «ψαλίδα»). Απαιτείται διερεύνηση των αιτιών.
ΣΤ. Κεφάλαιο Κίνησης
Κεφάλαιο κινήσεως (με την έννοια του καθαρού «κυκλοφορούντος» ενεργητικού). Για τον προσδιορισμό του κεφαλαίου κινήσεως αθροίζονται τα κονδύλια του κυκλοφορούντος ενεργητικού και από το άθροισμα αυτό αφαιρείται το άθροισμα των «βραχυπρόθεσμων υποχρεώσεων».
Η διαφορά (+ ή -) απεικονίζει το κεφάλαιο κινήσεως κάθε οικονομικής μονάδας στο τέλος της περιόδου προσδιορισμού του.
Αν το κεφάλαιο κίνησης, είναι θετικό η εταιρεία θα είναι σε θέση να ανταποκριθεί στις άμεσες δεσμεύσεις πληρωμής.
Αν το κεφάλαιο κίνησης είναι αρνητικό είναι δύσκολη η κατάσταση επειδή η επιχείρηση, δεν θα είναι σε θέση να εκπληρώσει τις δεσμεύσεις πληρωμής της, επομένως και επομένως ελλοχεύει ο κίνδυνος αναστολής πληρωμών και άρα της λειτουργίας της.
Σε κάθε περίπτωση η εύρυθμη λειτουργία της επιχείρησης, διασφαλίζεται μέσα από τη διατήρηση ισορροπίας ανάμεσα στο Κυκλοφορούν Ενεργητικό και τις Βραχυπρόθεσμες Υποχρεώσεις.
Στην περίπτωση μας έχουμε:
(Πίνακας 12)
Επισήμανση
• Σημαντικό ύψος αρνητικού Κεφαλαίου Κίνησης. Από τα πιο επικίνδυνα σημεία στην επιχείρηση.
Στο τέλος, με βάση την διερεύνηση των αιτιών των αποκλίσεων, μπορούμε να προβούμε σε εκτιμήσεις για την μελλοντική πορεία της επιχείρησης και την (εισήγηση) για τη λήψη διορθωτικών μέτρων.
Επισήμανση:
Όλα τα ανωτέρω μπορείτε να τα βρείτε (τύπος υπολογισμού, κ.λπ) σε διαδραστική μορφή στο excel εδώ
5. Η Ετήσια Έκθεση Διαχείρισης ως ευκαιρία ανάλυσης της επιχείρησης
Α. «Έκθεσης Διαχείρισης»
«Υποχρέωση σύνταξης «Έκθεσης Διαχείρισης» έχουν οι Α.Ε, Ε.Π.Ε και Ι.Κ.Ε. και εφόσον δεν κατατάσσονται στις «Πολύ Μικρές Επιχειρήσεις».
Δεν προκύπτει υποχρέωση σύνταξης «Έκθεσης Διαχείρισης» για τις Προσωπικές Εταιρείες (Ο.Ε., Ε.Ε.) και την Ατομική Επιχείρηση.
Ενώ σύμφωνα με την Νομοθεσία η «έκθεση διαχείρισης», πρέπει να συντάσσεται από την Διοίκηση της κάθε εταιρείας, στην πράξη (στην πλειονότητα των περιπτώσεων), αυτή συντάσσεται από τον Λογιστή, ως ένα «τυπικό» στοιχείο, απαραίτητο για την «συμπλήρωση» των απαιτούμενων στοιχείων, με αποτέλεσμα να παραμένει στα όρια του «τύπου» και όχι της «ουσίας».
Πάντως, κατά την άποψή μου, θα είχε εξαιρετικό ενδιαφέρον, για την Εταιρεία και την Διοίκησή της, η ουσιαστική κατάρτιση από την Διοίκησή της «έκθεσης διαχείρισης», από άποψη «αυτογνωσίας», αλλά και χάραξης «στόχων και στρατηγικής».
Σε κάθε περίπτωση βαδίζουμε, όπως και πριν στον «αχρείαστο» δρόμο της «τυπικής» και όχι της «ουσιαστικής» κατάρτισης της έκθεση διαχείρισης, που μόνο βάρος προκαλεί στους Λογιστές και τις εταιρείες».
(Δείτε περισσότερα: «Έκθεση διαχείρισης (ΑΕ, ΕΠΕ, ΙΚΕ) και «υπόδειγμα» (μετά τους νόμους 4403/2016 και 4548/2018)»
Ειδικότερα η συστηματική και ουσιαστική προσέγγιση στα παρακάτω ζητήματα, θα είχε σημαντικό ενδιαφέρον:
| A | ΑΞΟΝΑΣ – ΣΤΟΧΟΣ | ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΑ |
| 1. | Ισορροπημένη και ολοκληρωμένη ανάλυση της εξέλιξης και των επιδόσεων των δραστηριοτήτων της οντότητας και της θέσης της, κατάλληλη για την κλίμακα και την πολυπλοκότητά της. | Α) Συνοπτική περιγραφή επιχειρηματικού μοντέλου Β) Στόχοι, βασικές αξίες και κύριες στρατηγικές Γ) Αρχές διοίκησης και εσωτερικά συστήματα διαχείρισης Δ) Περιγραφή των προηγούμενων επιδόσεων, της αλυσίδας αξίας και των ενσώματων και άυλων περιουσιακών στοιχείων. |
| 2. | Κυριότεροι κίνδυνοι | A) Αναφορά στην εφοδιαστική αλυσίδα με μνεία στους κύριους προμηθευτές και στους κανόνες συνεργασίας μεταξύ τους Β) Μελλοντικές προοπτικές και πως αυτές επηρεάζονται από το υφιστάμενο κανονιστικό πλαίσιο. Γ) Λοιποί κίνδυνοι οι οποίοι σχετίζονται με την δραστηριότητα ή τον κλάδο που η εταιρεία αναπτύσσεται. |
| 3. | Περιβαλλοντικά ζητήματα | Α) Πραγματικές και δυνητικές επιπτώσεις της οντότητας στο περιβάλλον Β) Γνωστοποίηση σχετικά με τις διαδικασίες που εφαρμόζει η οντότητα για την πρόληψη και τον έλεγχο της ρύπανσης και των περιβαλλοντικών επιπτώσεων από παράγοντες όπως: ενεργειακή χρήση, άμεση και έμμεση έκκληση ατμοσφαιρικών ρύπων, προστασία της βιοποικιλότητας και των υδάτινων πόρων, διαχείριση αποβλήτων, περιβαλλοντικές επιπτώσεις από τη μεταφορά ή από τη χρήση και τη διάθεση των προϊόντων και των υπηρεσιών, Γ) Αναφορά στην ανάπτυξη των πράσινων προϊόντων και υπηρεσιών εφόσον υπάρχουν. |
| 4. | Εργασιακά ζητήματα | Α) Πολιτική διαφοροποίησης και ίσων ευκαιριών (ανεξαρτήτως φύλλου, θρησκείας, μειονεκτικότητας ή και άλλων πτυχών). Β) Σεβασμός των δικαιωμάτων των εργαζόμενων και συνδικαλιστική ελευθερία. Γ) Υγιεινή και ασφάλεια στην εργασία, συστήματα εκπαίδευσης,τρόπος προαγωγών κτλ. |
| 5. | Χρηματοοικονομικοί (ΧΔΕ) και μη χρηματοοικονομικοί δείκτες επιδόσεων (ΜΧΔΕ) | Α) Οι οντότητες μπορούν να παρουσιάσουν ένα μείγμα γενικών και τομεακών ΧΔΕ και ΜΧΔΕ, ανάλογα με την περίπτωση, στο πλαίσιο των στρατηγικών τους στόχων και των θεμάτων που παρουσιάζονται στην έκθεση διαχείρισης. Β) Οι δείκτες αυτοί πρέπει να είναι ευρέως διαδεδομένοι, δεν τίθεται περιορισμός ως προς την χρήση τους και η εταιρεία οφείλει να κάνει σχετική αναφορά στην μεθοδολογία και τον τρόπο συλλογής της μετρήσιμης πληροφορίας. |
| 6. | Επιπλέον πληροφόρηση | Α) Την προβλεπόμενη εξέλιξη της οντότητας Β) Τις δραστηριότητες της οντότητας στον τομέα ερευνών και ανάπτυξης(εφόσον υπάρχουν), Γ) Τις πληροφορίες που αναφέρονται στην απόκτηση ιδίων μετοχών όπως προβλέπεται στην παράγραφο 9 του άρθρου 16 του ΚΝ.2190/1920, Δ) Την ύπαρξη υποκαταστημάτων της οντότητας (εντός και εκτός Ελλάδος εφόσον υπάρχουν τέτοια) και Ε) Εφόσον πραγματοποιείται χρήση χρηματοπιστωτικών μέσων: αα) τους στόχους και τις πολιτικές της οντότητας όσον αφορά τη διαχείριση του χρηματοοικονομικού κινδύνου, συμπεριλαμβανομένης της πολιτικής της για την αντιστάθμιση κάθε σημαντικού τύπου προβλεπόμενης συναλλαγής για την οποία εφαρμόζεται λογιστική αντιστάθμισης και ββ) την έκθεση της οντότητας στον κίνδυνο μεταβολής των τιμών, στον πιστωτικό κίνδυνο, στον κίνδυνο ρευστότητας και στον κίνδυνο ταμειακών ροών. |
(Πίνακας 13)
[Δείτε σχετικό υπόδειγμα, στο ανωτέρω link]
Β. SWOT Ανάλυση – Πλεονεκτήματα και Μειονεκτήματα μιας Επιχείρησης
ανάλυση Κλάδου
Η ανάλυση SWOT (δυνατά σημεία, αδυναμίες, ευκαιρίες και απειλές) χρησιμοποιείται για την αξιολόγηση της ανταγωνιστικής θέσης μιας επιχείρησης και για την ανάπτυξη στρατηγικού σχεδιασμού.
Η ανάλυση SWOT είναι μια τεχνική για την αξιολόγηση της απόδοσης, του ανταγωνισμού, του κινδύνου και των δυνατοτήτων μιας επιχείρησης, καθώς και μέρους μιας επιχείρησης, όπως μια σειρά προϊόντων ή τμήμα, ένας κλάδος ή άλλη οντότητα
Κάθε ανάλυση SWOT θα περιλαμβάνει τις ακόλουθες τέσσερις κατηγορίες.
| Δυνατά σημεία Μπορεί να είναι ποιοτικά και επομένως δύσκολο να μετρηθούν (όπως φήμη & πελατεία, εταιρική κουλτούρα, σήμα, τεχνολογία/πατέντες κ.λπ.) ή μπορεί να είναι ποσοτικά (όπως σημαντικός κύκλος εργασιών, σημαντικά περιθώρια κέρδους, αποτελεσματική διαχείριση αποθεμάτων, λελογισμένη πιστωτική πολιτική, ισχυρά ίδια κεφάλαια, κ.λπ.). |
Αδυναμίες Μπορεί να περιλαμβάνουν διαχειριστικά προβλήματα, αδύναμα συστήματα εσωτερικού ελέγχου, μη αξιοποίηση των λογιστικών πληροφοριών/δεδομένων, υψηλό δανεισμό, χαμηλά περιθώρια μικτού κέρδους, αρνητικό κεφάλαιο κίνησης, συνεχόμενη πτώση του τζίρου χωρίς ανάλογο περιορισμό των εξόδων, κ.λπ. |
| Ευκαιρίες Οι ευκαιρίες αναφέρονται σε ευνοϊκούς εξωτερικούς παράγοντες που θα μπορούσαν να δώσουν ανταγωνιστικό πλεονέκτημα (π.χ αύξηση της αγοράς, τεχνολογικές εξελίξεις, αλλαγή μόδας, προβλήματα ανταγωνιστών, νέα προϊόντα) |
Απειλές Οι κατηγορίες είναι σχετικά παρόμοιες με τις «Ευκαιρίες», αλλά με αντίθετη κατεύθυνση (π.χ αύξηση των κοστολογικών δεδομένων (π.χ. Ενέργεια, Μισθοδοσία), χωρίς ανάλογη (ή με καθυστερημένη) αύξηση των τιμών πώλησης, κ.λπ.) |
(Πίνακας 14)
Επισημαίνεται όμως, ότι κανείς, δεν μπορεί πραγματικά να προβεί σε SWOT Ανάλυση χωρίς πρώτα να κατανοήσει την επιχείρηση και τον κλάδο της.
Γ. Μελέτη του ανταγωνισμού και των πελατών
Η Μελέτη του ανταγωνισμού και των πελατών, είναι πολύ σημαντικό θέμα το οποίο πρέπει να γίνεται συστηματικά με βάση τα εξής βήματα:
• Δημιουργία καταλόγου των ανταγωνιστών και των πελατών, κατά σειρά σπουδαιότητας.
• Ετήσια συλλογή και ανάλυση των Οικονομικών Καταστάσεων τους
• Συνεχή συλλογή πληροφοριών για τους ανταγωνιστές και τους πελάτες, αλλά και τον κλάδο
Δ. Σύστηματα Εσωτερικού Ελέγχου & Δικλείδες ασφαλείας
Ο εσωτερικός έλεγχος είναι μια ανεξάρτητη, αντικειμενική διαβεβαιωτική και συμβουλευτική δραστηριότητα, σχεδιασμένη να προσδίδει αξία και να βελτιώνει τις λειτουργίες ενός οργανισμού. Βοηθάει τον Οργανισμό να επιτύχει τους αντικειμενικούς σκοπούς του, υιοθετώντας μία συστηματική, επαγγελματική προσέγγιση στην αξιολόγηση και βελτίωση της αποτελεσματικότητας των διαδικασιών διαχείρισης κινδύνων, των συστημάτων εσωτερικού ελέγχου και εταιρικής διακυβέρνησης».
Ο εσωτερικός έλεγχος, είναι μια διαδικασία για τη διασφάλιση των στόχων μιας επιχείρησης, όσον αφορά τη λειτουργική αποτελεσματικότητα και αποδοτικότητα, την αξιόπιστη οικονομική αναφορά και τη συμμόρφωση με νόμους, κανονισμούς και πολιτικές. Επίσης διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στον εντοπισμό και την πρόληψη της απάτης και την προστασία των πόρων μιας επιχείρησης, τόσο φυσικούς (π.χ. πάγια, αποθέματα, χρηματικά διαθέσιμα, κ.λπ) όσο και άυλους (π.χ. φήμη, σήματα κ.λπ)
[Σχετικά με αυτό το θέμα, δείτε: https://aead.gr/images/manuals/manual_internal_audit_20191031.pdf]
Πολλές φορές συμβαίνει να έχουμε σημαντικές αποκλίσεις μεταξύ του Λογιστικού με το Πραγματικού υπολοίπου (π. χ. στα αποθέματα, ή στις επιταγές, κ.λπ), συνήθως αυτό αποτελεί μια σημαντική ένδειξη χαμηλού επιπέδου Σύστηματος Εσωτερικού Ελέγχου & Δικλείδων ασφαλείας, το οποίο αν δεν διορθωθεί μπορεί να λάβει απρόβλεπτες διαστάσεις (π.χ κλοπές, ατασθαλίες, κ.λπ).
6. Φορολογικός Σχεδιασμός και κίνδυνοι
Α. Φορολογικός συντελεστής και νομική μορφή Επιχείρησης
Σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, τους φορολογικούς συντελεστές των κερδών θα μπορούσαμε να τις διαχωρίσουμε σε δύο κατηγορίες:
• Τον συντελεστή των εταιρικών επιχειρήσεων ο οποίος είναι σταθερός για όλα τα επίπεδα κερδών και ανέρχεται σε 22%
• Τον συντελεστή των ατομικών επιχειρήσεων ο οποίος είναι κλιμακούμενος ανάλογα το επίπεδο των κερδών και ανέρχεται από 9% έως 44% , ανά κλιμάκιο.
Άρα θα είχε ενδιαφέρον ο σχεδιασμός της μετατροπής μια ατομικής επιχείρησης, με υψηλή κερδοφορία.
Β. Μέτοχοι – Διοίκηση και ο τρόπος καταβολής των αμοιβών τους
Ο τρόπος που οι μέτοχοι/εταίροι και η διοίκηση, λαμβάνει αμοιβές είναι ένα θέμα που πρέπει να εξετάζεται κάθε φορά, με βάση τις εξής παραμέτρους:
• Φορολογική Επιβάρυνση
• Ασφαλιστική Επιβάρυνση
• Τεκμήρια
Ο πλέον καταρχήν «ανέξοδος» τρόπος λήψης αμοιβών μέσω «ταμείου» ή «δοσοληπτικών λογαριασμών», εμπεριέχει σημαντικούς κινδύνους.
Γ. Οι Επενδύσεις και οι Δαπάνες ως εργαλεία μείωσης των φορολογητέων κερδών
Τα βασικά ερωτήματα, τα οποία βοηθούν στον περιορισμό του Κόστους και στην μεγιστοποίηση της Ωφέλειας πρέπει να είναι:
• Γιατί η Επιχείρηση διενεργεί μια δαπάνη/επένδυση;
• Υπάρχει διαδικασία εγκρίσεων;
• Οι εγκρίσεις περιέχουν και διαδικασία ελέγχου «σκοπιμότητας» της δαπάνης;
• Υπάρχει διαθέσιμη πηγή Κρατικής Επιδότησης/Επιχορήγησης;
• Υπάρχει Σύστημα μέτρησης της «ωφέλειας» από την πραγματοποίηση μιας δαπάνης/επένδυσης (τουλάχιστον για τις σημαντικές δαπάνες);
• Υπάρχει «μοντέλο μέτρησης της ωφέλειας» (προϋπολογιστικό);
• Έχουν εξεταστεί εναλλακτικοί τρόποι δαπάνης για την κάλυψη της ίδιας ανάγκης (π.χ. αμοιβές στελεχών μέσω μισθοδοσίας ή μέσω «παροχής μετοχών»)
• Υπάρχει «μοντέλο μέτρησης της ωφέλειας» (απολογιστικό), (π.χ μέτρηση της αποτελεσματικότητας μιας διαφημιστικής δαπάνης);
• Διενεργεί ήδη η Επιχείρηση δαπάνες/επενδύσεις, για τις οποίες μπορεί να επιτύχει επιπλέον φορολογικές απαλλαγές;
Κατηγορίες δαπανών/επενδύσεων, που έχουν και επιπλέον φορολογικά οφέλη, πλέον της «κλασικής έκπτωσης» της δαπάνης ή των αποσβέσεων
• α. Δαπάνες και Αγορές Παγίων οι οποίες «πριμοδοτούνται» φορολογικά
α1. Δαπάνες Επιστημονικής και Τεχνολογικής Έρευνας [Κωδ. 503-Ν] (άρθρο 22Α ν.4172/2013)
α.2 Χορήγηση προσαυξημένης έκπτωσης για συγκεκριμένες δαπάνες που αφορούν τους εργαζόμενους και την προστασία του περιβάλλοντος [Κωδ. 504 -Ν] (άρθρο 22Β ν.4172/2013 – Ε.2031/2021 εγκύκλιος ΑΑΔΕ)
α.3 Προσαυξημένη έκπτωση διαφημιστικής δαπάνης [Κωδ. 508 -Ν] (άρθρο 22Γ, ν.4172/2013 – Ε.2033/2021 εγκύκλιος ΑΑΔΕ)
α.4 Δαπάνη για την εφαρμογή ηλεκτρονικής τιµολόγησης [Κωδ. 509 -Ν] (άρθρο 71ΣΤ, ν.4172/2013)
α.5 Κίνητρα Απασχόλησης Προσωπικού [Κωδ. 511 -Ν και 071 – Ν] (άρθρο 71Δ, ν.4172/2013, κ.λπ – ΠΟΛ.1244/2018 εγκύκλιος ΑΑΔΕ)
α6. Προσαυξημένες αποσβέσεις [Κωδ. 512 -Ν] (άρθρο 24 ν.4172/2013, κ.λπ – Ε.2206/2020 εγκύκλιος ΑΑΔΕ)
• β. Επενδύσεις που εντάσσονται σε Αναπτυξιακούς Νόμους και έχουν Φορολογική Απαλλαγή.
• γ. Κίνητρα Ευρεσιτεχνίας [Κωδ. 041 -Ν] (άρθρο 71Α, ν.4172/2013 (ΠΟΛ.1145/2018 εγκύκλιος ΑΑΔΕ) και 71Ε ν.4172/2013)
• δ. Κίνητρα συγχωνεύσεων και μετατροπών (ν. 1297/1972, ν. 2166/1993, ν. 4172/2013 και ο πρόσφατος ν. 4935/2022.
Δ. Έμμεσες τεχνικές ελέγχου
Ορισμένες επιχειρήσεις, «δείχνουν» πολλές φορές μάλιστα, επί σειρά ετών ζημιογόνα αποτελέσματα. Στις περιπτώσεις αυτές πρέπει να επισημάνουμε στους επιχειρηματίες τα θέματα, που μπορούν να προκύψουν, από την εφαρμογή των «Έμμεσων τεχνικών ελέγχου».
Ειδικότερα αυτές που περιγράφονται στην εγκύκλιο: Α.1008/2020 Καθορισμός του περιεχομένου και του τρόπου εφαρμογής των μεθόδων έμμεσου προσδιορισμού της φορολογητέας ύλης των περιπτώσεων α’ και δ’ της παραγράφου 1 του άρθρου 27 ν. 4174/2013 (ΦΕΚ 170 Α΄) για τον διορθωτικό προσδιορισμό της φορολογητέας ύλης φυσικών ή νομικών προσώπων ή κάθε είδους νομικής οντότητας που ασκούν επιχειρηματική δραστηριότητα.
• Αρχή των αναλογιών
Με την μέθοδο αυτή προσδιορίζονται τα έσοδα από επιχειρηματική δραστηριότητα, οι εκροές και τα φορολογητέα κέρδη του ελεγχόμενου προσώπου βάσει αναλογιών και ιδίως, του περιθωρίου μικτού κέρδους.
Σημειώνουμε ότι:
Ποσοστά μικτού κέρδους επί πωλήσεων και επί Κόστους και Καθαρού κέρδους επί πωλήσεων [Κωδικοί 130-530, 131-431, 132-432] – Έντυπο Ε3
• Ποσοστό Μικτού Κέρδους επί Πωλήσεων = Μικτό Κέρδος (Πωλήσεις – Κόστος Πωληθέντων) * 100 / Πωλήσεις
• Ποσοστό Μικτού Κέρδους επί Κόστους = Μικτό Κέρδος (Πωλήσεις – Κόστος Πωληθέντων) * 100 / Κόστος Πωληθέντων (ή Σύνολο δαπανών από παροχή υπηρεσιών)
Κατόπιν επαλήθευσης του κόστους πωληθέντων/παρεχόμενων υπηρεσιών και ανάλυσης στοιχείων και πληροφοριών από το ελεγχόμενο πρόσωπο ή και από τρίτες πηγές, προσδιορίζεται με αξιόπιστο τρόπο το πραγματικό περιθώριο μικτού κέρδους, το οποίο εφαρμοζόμενο στο κόστος πωληθέντων/παρεχόμενων υπηρεσιών, οδηγεί στον προσδιορισμό των εσόδων από επιχειρηματική δραστηριότητα του ελεγχόμενου προσώπου.
Η υπόψη μέθοδος εφαρμόζεται ιδίως σε επιχειρήσεις των οποίων το απόθεμα είναι ελεγχόμενο ή μπορεί να προσδιοριστεί με αξιόπιστο τρόπο ή οι αγορές μπορούν εύκολα να κατανέμονται σε ομάδες με το ίδιο ή παρόμοιο ποσοστό περιθωρίου κέρδους.
Ο προσδιορισμός των εσόδων από επιχειρηματική δραστηριότητα με την χρήση της αρχής των αναλογιών δύναται να γίνει και με την χρήση άλλων αναλογικών σχέσεων, εκτός του περιθωρίου μικτού κέρδους, υπό την προϋπόθεση ότι οι σχετικές αναλογίες προκύπτουν με αξιόπιστο τρόπο.
Περαιτέρω, η μέθοδος της αρχής των αναλογιών, εκτός του προσδιορισμού των εσόδων από επιχειρηματική δραστηριότητα, δύναται να εφαρμοσθεί και για τον προσδιορισμό των εκροών και των φορολογητέων κερδών των ελεγχόμενων προσώπων, με τη χρήση αξιόπιστων, για τον προσδιορισμό των εκροών και φορολογητέων κερδών, αναλογιών.
• Σχέση της τιμής πώλησης προς το συνολικό όγκο κύκλου εργασιών
Με την μέθοδο αυτή προσδιορίζονται τα έσοδα από επιχειρηματική δραστηριότητα αξιοποιώντας τη σχέση της τιμής πώλησης προς το συνολικό όγκο κύκλου εργασιών. Επί του συνολικού όγκου του κύκλου εργασιών, ο οποίος προσδιορίζεται είτε από τα λογιστικά αρχεία του ελεγχόμενου προσώπου είτε από τρίτες πηγές, εφαρμόζεται η τιμή πώλησης ανά μονάδα προϊόντος/υπηρεσίας προκειμένου να προσδιοριστούν τα έσοδα από επιχειρηματική δραστηριότητα. Ο συνολικός όγκος του κύκλου εργασιών δύναται να προσδιορισθεί κατόπιν εύρεσης σχέσεων μεταξύ των εισροών (προϊόντων και υπηρεσιών) που απαιτούνται ανά μονάδα παραγόμενου προϊόντος/ παρεχόμενης υπηρεσίας του ελεγχόμενου προσώπου.
Η μέθοδος της τιμής πώλησης προς το συνολικό όγκο κύκλου εργασιών εφαρμόζεται ιδίως για τον προσδιορισμό της πραγματικής φορολογικής υποχρέωσης όταν:
α) δύναται να προσδιορισθούν οι εισροές που αναλώνονται ανά μονάδα παραγόμενου προϊόντος/παρεχόμενης υπηρεσίας και είναι γνωστή η τιμή πώλησης ανά μονάδα παραγόμενου προϊόντος/παρεχόμενης υπηρεσίας.
β) το ελεγχόμενο πρόσωπο έχει περιορισμένα είδη προϊόντων ή παρεχόμενων υπηρεσιών, με σχετικά σταθερές τιμές πώλησης/αμοιβές σε όλη τη φορολογική περίοδο.
7. Η Δύναμη της Πληροφορίας στην διαδικασία λήψης αποφάσεων, η συμμετοχή του Λογιστή και επακόλουθα η αναβάθμιση του ρόλου του
• Γνους πράττε (Να ενεργείς έχοντας γνώση)
Πιττακός ο Μυτιληναίος, 650-570 π.Χ., εκ των 7 σοφών της Αρχ .Ελλάδας
• Η πληροφορία είναι η θρησκεία του σύγχρονου κόσμου.
David Lodge, 1935-, Βρετανός συγγραφέας
• Εν μόνον αγαθόν είναι, την επιστήμην, και εν μόνον κακόν, την αμαθίαν.
Σωκράτης, 469-399 π.Χ., Φιλόσοφος
Η «δύναμη» των «λογιστικών πληροφοριών», σε ένα μόνο μέρος αφορά την Φορολογία. Το μεγαλύτερο τμήμα των λογιστικών πληροφοριών», συμβάλουν στην καθημερινή «λήψη αποφάσεων» η οποία δεν είναι στην ουσία τίποτε άλλο, παρά η επιλογή μεταξύ «εναλλακτικών λύσεων», οι οποίες έχουν να κάνουν συνήθως με δύο παραμέτρους: Κόστος και Ωφέλεια.
Στην Ελλάδα η χρήση των όρων αγγλικών όρων «Accountant» και «Bookkeeper», αποδίδεται με την ίδια λέξη «Λογιστής», αφού ούτως ή άλλως δεν υπάρχει σαφής διαφοροποίηση.
Ο «Accountant» ασχολείται με την διαδικασία τήρησης των λογιστικών βιβλίων σε μια επιχείρηση αλλά και ανάλυση των λογιστικών δεδομένων, αναφορές και συμβουλές προς την διοίκηση της επιχείρησης. Ο «Bookkeeper» ασχολείται κυρίως με την τήρηση των Λογιστικών βιβλίων.
Πιστεύω ότι η ενεργή δράση του «Λογιστή» (όπως εννοείται στην Ελλάδα, ο όρος) σε ζητήματα πέρα από την καταχώρηση και την φοροτεχνική υποστήριξη, αναβαθμίζει τον ρόλο του και σε αρκετές περιπτώσεις επιχειρήσεων, που νιώθουν την ανάγκη αυτή, αναβαθμίζει και τις αμοιβές του.
Τελειώνω με την περικοπή του Ευαγγελίου: «Ὁ ἔχων ὦτα ἀκούειν ἀκουέτω» (κατά Λουκάν η’ 8) [δηλαδή: Ο έχων τη διάθεση, να ακούει ας ακούει]
Και αυτό ισχύει για όλους μας…
